The Virgin Suicides (1999)

Σκηνοθεσία: Sofia Coppola

Παίζουν: James Woods, Kathleen Turner, Kirsten Dunst, Josh Hartnett

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Jeffrey Eugenides (ο οποίος έχει γράψει και το εξαιρετικό -μέχρι εκεί που έχω φτάσει- Middlesex). To βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1993 και η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1999. (Στην Ελλάδα ονομάστηκε "Αυτόχειρες Παρθένοι". Κακή επιλογή. Πολύ κακή.)

H ταινία πραγματεύεται τις αυτοκτονίες των πέντε αδελφών Lisbon, Therese (17 χρονών), Mary (16), Bonnie (15), Lux (14) και της Cecilia (13). Οι 5 αδερφές ζουν με τους καταπιεστικούς και υπερπροστατευτικούς τους γονείς και γεμίζουν κάθε σκέψη όλων των αγοριών της γειτονιάς, οι οποίοι έχουν μαγευτεί από την ομορφιά τους αλλά και το μυστήριο που αποπνέουν.

Η ταινία αρχίζει με την αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας της μικρότερης κόρης, Cecilia, που βρέθηκε στο μπάνιο με σχισμένους καρπούς. Το ίδιο καλοκαίρι, οι γονείς των κοριτσιών, ωθούμενοι από τον ψυχολόγο να γίνουν πιο ελαστικοί, οργανώνουν ένα πάρτυ, προκειμένου να τις κάνουν να νιώσουν καλύτερα -ιδίως της Cecilia. Εκείνη όμως, αφού ζητήσει να αποχωρήσει από το πάρτυ, πηγαίνει στο δωμάτιο της, πηδώντας από το παραθυρό και πέφτοντας πάνω στο φράχτη, επιτυγχάνοντας έτσι να αυτοκτονήσει στη δεύτερη προσπάθεια της.

Η οικογένεια απομονώνεται για το υπόλοιπο καλοκαίρι, οξύνοντας ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον των αγοριών. Με την αρχή του σχολικού έτους, τα κορίτσια επιστρέφουν στο σχολείο δείχνοντας σαν να μην έχουν επηρεαστεί από το συμβάν του καλοκαιριού. Σ'αυτήν την περίοδο, ο γόης του σχολείου, Trip Fontaine, ερωτεύεται την Lux και κάνει τα πάντα για να γίνει δικιά του. Καταφέρνει να πείσει τον πατέρα των κοριτσιών, ο οποίος είναι και ο καθηγητής μαθηματικών στο σχολείο τους, να αφήσει τα κορίτσια να πάνε στο χορό του σχολείου. Εκεί, αφου ανακυρηχθούν ως το ζευγάρι της βραδιάς, ο Trip την οδηγεί στο γήπεδο όπου κάνουν σεξ. Το πρωί όμως, εκείνος την εγκαταλείπει.

H αργοπορία της Lux, είναι η αιτία πολλών επιπτώσεων για τα 4 κορίτσια. Οι γονείς τους, τους απαγορεύουν να βγαίνουν, φτάνοντας στο σημείο να μην τους επιτρέπουν να πηγαίνουν καν σχολείο. Τα αγόρια της γειτονιάς, παρακολουθούν με ενδιαφέρον την τροπή των εξελίξεων, επιτυγχάνοντας μάλιστα να βρουν τρόπο να επικοινωνούν με τις αδερφές. Παρακολουθούν επίσης και την Lux να ανεβαίνει συνεχώς στη στέγη του σπιτιού με άγνωστα αγόρια αλλά και να καπνίζει.

Τα αγόρια καταφέρνουν να συνενοηθούν με τα κορίτσια, για να τις βοηθήσουν να το σκάσουν από το σπίτι. Ένα βράδυ λοιπόν, πάνε στο σπίτι των Lisbon, όπου συναντούν την Lux να καπνίζει. Εκείνη τους λέει να πάνε να φωνάξουν τα άλλα κορίτσια, ενώ η ίδια θα περίμενε στο αυτοκίνητο. Πηγαίνοντας λοιπόν τα αγόρια στο υπόγειο, βλέπουν την Bonnie κρεμασμένη από το ταβάνι. Σοκαρισμένοι και προσπαθώντας να φύγουν από το σπίτι, σκοντάφτουν και στις υπόλοιπες -νεκρές πια- αδερφές. Η Therese είχε αυτοκτονήσει πίνοντας πολλά υπνωτικά χάπια, ενώ η Mary, βάζοντας το κεφάλι της στο φούρνο. Η Lux, βρίσκεται κι αυτή νεκρή στο αυτοκίνητο, από δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, κρατώντας όμως ακόμη το τσιγάρο στα χέρια της.

Στις τελεύταιες σκηνές της ταινίας, βλέπουμε τους γονείς των κοριτσιών να φεύγουν από την πόλη, ενώ μαθαίνουμε πως το σπίτι πωλήθηκε σε ένα ζευγάρι από την Βοστώνη. Όλα στη γειτονιά αποκτούν και πάλι την φυσιολογική τους ροή. Εκτός για τα αγόρια, τα οποία, δεν ξεχνούν ποτέ τα 5 αυτά κορίτσια και την μαγεία που κουβαλούσαν.

Η ταινία με ικανοποίησε ιδιαιτέρως, γιατί έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, απορούσα πως θα κατάφερνε κάποιος να αποτυπώσει την ιστορία των κοριτσιών, χωρίς πραγματικά να δείχνει αυτές, αφού στο βιβλίο όλα περιγράφονται μέσα από τα λόγια των αγοριών. Η ταινία, αν και δείχνει σκηνές από την ζωή στο σπίτι των κοριτσιών, το επιτυγχάνει αυτό, αφού ουσιαστικά και για εμάς τους ίδιους, η ιστορία τους αποτελεί ένα μυστήριο. 

Το "χρώμα" της ταινίας, αλλά και η μουσική που την συνοδεύει είναι απλά απίστευτη. Το κεντρικό τραγούδι της ταινίας, Playground Love, από τους Air, έχει γίνει ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, αφού το ακούω κάθε μέρα, όλη μέρα (και είναι και το url αυτού του blog), ενώ έχω παραγγείλει και όλο το score της ταινίας από το amazon και ανυπομονώ να έρθει.

Το μόνο που ίσως με απογοήτευσε από την ταινία είναι το γεγονός ότι εστίασε μονάχα στη Lux. Πιστεύω πως και τα υπόλοιπα κορίτσια έπρεπε να φανούν πιο πολύ στην ταινία. Και επίσης, δεν μου άρεσε η επιλογή του Josh Hartnett ως Trip Fontaine. Δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είχα φανταστεί στο μυαλό μου. Αλλά εντάξει. Δικό μου το πρόβλημα.

Η ταινία τελειώνοντας σου αφήνει μια γλυκιά μελαγχολία, ενώ κατά τη διάρκεια της ταινίας είναι σχεδόν αδύνατο να μην ερωτευτείς και ο ίδιος τις 5 αδελφές. Ειδικά την Lux, την οποία υποδύεται η Kirsten Dunst. Και πολύ καλά θα έλεγα, γιατί δεν την είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Νόμιζα ότι ήταν μόνο ομορφιά και τίποτε άλλο. Αλλά τι ομορφιά μιλάμε!

Θα βάλω λοιπόν στην ταινία ένααααα 7/10. Μα να, δεν ξέρω να βαθμολογώ. Δεν μπορώ να της βάλω λιγότερο, αλλά δεν ήταν εξισου καλή με το Clockwork Orange. Τέλος πάντων. Ακολουθεί το trailer. Αλλά και το τραγούδι. Δεν γινόταν να μην το βάλω..