Τρίτη 12 Απριλίου 2011

The Social Network (2010)



(Αλλάζω εντελώς το στυλ των άρθρων γιατί πριν μπορεί και να μην το ευχαριστιόμουν στο έπακρον. Θα δείξει. Και δεν είχε και νόημα να αναλύω όλη την ταινία. Ω ναι. Πάμε λοιπόν.)












Σκηνοθεσία : David Fincher
Παίζουν : Jesse Eisenberg, Andrew Garfield, Justin Timberlake
Διάρκεια : 120 λεπτά














Τι γίνεται?
Όπως λέει και η αφίσα για την ταινία, "Δεν μπορείς να αποκτήσεις εκατομμύρια φίλους, χωρίς να αποκτήσεις μερικούς εχθρούς". Και σ'αυτό ακριβώς αναφέρεται και η εν λόγω ταινία.
Ο Jesse Eisenberg, υποδύεται τον Mark Zuckerberg (berg-berg, ενθουσιασμός), τον ιδρυτή του γνωστού σε όλους μας facebook. Από τη πρώτη στιγμή καταλαβαίνουμε πως είναι ένα πρόσωπο που ονειρεύεται μόνο την επιτυχία και δεν θα σταματήσει πουθενά για να την αποκτήσει. Αφού χωρίσει με την κοπέλα του, μεθύσει λίγο, μπλογκάρει, βρίζοντας την, αποφάσιζει να φτιάξει ένα site, όπου μπορούν οι φοιτητές του Harvard να ψηφίσουν ποια ήταν η πιο ωραία του πανεπιστημίου. Αλλά παρανομία φάση, hack-αρίσματα και έτσι. Κατάφερε λοιπόν σε ένα βράδυ να γίνει μισητός από όλο το γυναικείο πληθυσμό του πανεπιστημίου αλλά και να τραβήξει τη προσοχή 3 τύπων που ήθελαν να φτιάξουν ένα site για επικοινωνία εντός του Harvard. Και εκεί ξεκίνησε και η ιδέα του facebook.
Η ταινία πραγματεύεται τις δίκες που ακολούθησαν από κει και έπειτα και αφορούσαν τη δημιουργία του site αυτού, αλλά και στην πιο προσωπική ζωή του δημιουργού.

Και η γνώμη μου:
Η ταινία είναι υπερβολικά γρήγορα. Σε παρασέρνει στην ουσία. Χωρίς όμως να χάνεις το ενδιαφέρον σου μια στιγμή. Είναι από τις ταινίες που θες να δεις τι θα γίνει στη συνέχεια, ακόμη κι αν ξέρεις πάνω κάτω. Η μουσική που ακούγεται από πίσω είναι μια χαρά. Ό,τι χρειάζεται για την ταινία. Δε σου αποσπά τη προσοχή, αλλά υπάρχει κάτι εκεί να σε παρακινεί.
Αν και η ιστορία δεν είναι ακριβώς βασισμένη στην πραγματικότητα, όπως έχουν δηλώσει και οι πραγματικοί ήρωες της ιστορίας, είναι καλά τοποθετημένη και δε σε κουράζει, παρόλο που το θέμα δεν είναι και τόσο προσιτό σε όλους, αφού ουσιαστικά η ταινία αναφέρεται στον προγραμματισμό μιας ιστοσελίδας και πόσο ενδιαφέρον μπορεί να είναι αυτό?
Εντυπωσιάστηκα και με τον Justin Timberlake, ο οποίος δεν περίμενα να ήταν τόσο καλός όσο ήταν. Μέχρι τώρα τον είχα δει μόνο στο The Love Guru (πραγματικά απορώ γιατί έκατσα και την είδα αυτή τη ταινία -ο Χριστός κι Απόστολος δηλαδή-) , όπου ήταν ολίγον τι τραγικός και μετά από τη φωνή του στο Shrek δε καταλαβαίνεις και πολλά για το υποκριτικό του ταλέντο. Καλά δε λέω ότι ήταν και άριστος, αλλά εντάξει.
Όσον αφορά τον Jesse Eisenberg, ήταν τρομερός ο τρόπος που παρουσίασε τον χαρακτήρα του τόσο ψυχρό και να αδιαφορεί τόσο για τους υπολοιπους. Και μου άρεσε αυτή η σκηνή :


Best in Show: Jesse Eisenberg in The Social Network
Lawyer: Mr. Zuckerberg, do I have your full attention?
Mark Zuckerberg: No.
Lawyer: Do you think I deserve it?
Zuckerberg: What?
Lawyer: Do you think I deserve your full attention?
Zuckerberg: I had to swear an oath before we began this deposition, and I don't want to perjure myself, so I have a legal obligation to say no.
Lawyer: Okay—no. You don't think I deserve your attention.
Zuckerberg: I think if your clients want to sit on my shoulders and call themselves tall, they have the right to give it a try. But there's no requirement that I enjoy sitting here listening to people lie. You have part of my attention; you have the minimum amount. The rest of my attention is back at the offices of Facebook, where my colleagues and I are doing things that no one in this room, including and especially your clients, are intellectually or creatively capable of doing.
Did I adequately answer your condescending question?


Γενικεύοντας λοιπόν, αν και ήταν μια καλή ταινία, ντάξει δεν τρελάθηκα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε τόσος σάλος. Ναι, καθρεπτίζει την εποχή μας. Ναι, χρόνια από τώρα θα το βλέπουν και θα καταλαβαίνουν πως ήταν η γενιά μας. Ναι, ωραία σκηνοθεσία. Γρήγορη, τσακ-μπαμ. Ναι, καλή μουσική.
Αλλά δεν μου έμεινε κάτι στο τέλος. Απλά ότι είδα μια αρκετά καλή ταινία που ούτε θα ξαναδώ λογικά ποτέ μου, ούτε τίποτα. Ίσως φταίει που δεν με ενθουσιάζει καθόλου το facebook? Δεν νομίζω. Τέλος πάντων. Αυτή ήταν η γνώμη μου και θα βάλω στην ταινία ένα .. 6/10. (Στην αρχή έβαλα 5, αλλά μου φάνηκε πολύ σκληρό. Αντικειμενικός κριτής μιλάμε.)


6 σχόλια:

  1. Καλή σου αρχή λοιπόν φίλτατε!
    Way better αυτό το άρθρο από τα δύο προηγούμενα διότι τώρα ξέρω ακριβώς τι γίνεται στο The Virgin Suicides και δεν έχω πια αγωνία να το δω.
    Αλλά τέλος πάντων.
    Το Facebook προσωπικά δε μου άρεσε και ομολογώ την αμαρτία μου, το άφησα στη μέση. Ίσως το δω μέχρι το τέλος κάποτε. Ίσως.
    Άντε και καλή συνέχεια ωρέ! (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωρέ φίλτατη.
    Βλέποντας πως αναλύω κάθε λεπτομέρια, τι το διάβασες όλε ωρέ?
    Ωρέ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε με τραβούσε. Έλεγε "διαααααβασεεεε μεεεε"
    ε και υπέκυψα. Λάθος; Λάθος.
    Νομίζω μ' αρέσει τούτο το blog αλλα το μισώ γιατι το δικό μου μπροστά του είναι ανόητο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γενικά συμφωνώ, αλλά θα ήμουν περισσότερο κακός με τούτο το τελευταίο πόνημα του Fincher ο οποίος κάνει αξοντωτικές προσπάθεις για Όσκαρ.
    Όπως είχα γράψει και σε μια ανάρτησή μου:
    "Μεγάλη απογοήτευση. Ο Fincher, δυστυχώς, δε μπόρεσε να πιάσει τον παλμό της εποχής με αποτέλεσμα να κάνει ένα άνευρο, υπερφλύαρο φιλμ. Ταχύτατοι οι ρυθμοί. Λογικό αφού μιλάμε για facebook και τεχνολογία. Όλα γρήγορα στο internet, λέμε λίγα και γρήγορα στο facebook. Στο social network έλεγαν πολλά και γρήγορα. Ακαταλαβίστικοι - για μένα, τουλάχιστον - τεχνικοί όροι που με κούρασαν αφάνταστα. Ήταν ένα δικαστικό δράμα με φλας μπακς - δεν το περίμενα αυτό. Το american dream σε hi tech παραλλαγή. O Fincher προσπάθησε να μεταμορφώσει μια διάσημη βιογραφική ιστορία σε αληθινό προφίλ της πραγματικότητας που μας περιβάλλει. Για μένα δεν τα κατάφερε. Αν και η σκηνοθεσία του είναι εξαιρετική.

    Προσωπική αξιολόγηση:
    2.5/5 (μπλα μπλα μπλα)"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και γω δεν περίμενα πως η ταινία θα ήταν, όπως πολύ καλά λες, "ένα δικαστικό δράμα με φλας μπακς". Αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που με ενόχλησε. Αντιθέτως, έδινε λίγο περισσότερο ενδιαφέρον, σε μια κατα τ'άλλα, όχι και τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία.

    Και όσον αφορά τους ρυθμούς της ταινίας, εγώ θεώρησα πως κατάφερε ακριβώς να αποτυπώσει την σύγχρονη πραγματικότητα. Όλα τρέχουν και αν δεν τρέξεις και ο ίδιος να τα προλάβεις, θα χαθούν για πάντα.
    Οι διάλογοι δε, υπερβολικά γρήγοροι και λακωνικοί, είναι το αποτέλεσμα των γρήγορων αυτών ρυθμών και μοιάζουν με αυτούς που ανταλλάσσονται και ηλεκτρονικά μέσω του facebook..

    (Ντάξει. Αρκετά υπερασπίστηκα μια ταινία, που ούτε καν μου άρεσε..!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Οι διάλογοι δε, υπερβολικά γρήγοροι και λακωνικοί"

    Ήταν γρήγοροι, αλλά όχι λακωνικοί. Έλεγαν πολλά πράγματα ταχύτατα και κοφτά! - κάτι που με κούρασε πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή